तक्रार

मला नाही आवडत
तुझं आत्ममग्न राहणं,
विचारांच्या गर्दीत असं
राजरोस विरून जाणं.

तुझं अगदी जवळ असणंही
मला केव्हा केव्हा डाचतं,
कारण तेव्हाही स्वतः त
हरवून बसणं तुला सोप्पं वाटतं .

किती म्हणून छळावं
माणसानं एखाद्याला ,
आधी वेड लावून मग
खुशाल विसरून जावं बिचारयाला.

असं सगळं असलं तरी
मन तुझ्याकडेच धावतं ,
समज-गैरसमजाच्या धुक्यात
तुलाच शोधू पाहतं.